Schrijven, tekenen, breiden, schrijven, naaien, moodboards, schrijven, verven… creatief bezig zijn is mijn hele leven al een groot onderdeel geweest. Waarvan schrijven de belangrijkste component altijd is geweest. Ik ben echt absoluut geen talent, of heb er in ieder geval nooit zoveel tijd en energie in gestoken om ergens echt goed in te worden. Daarom is denk ik schrijven ook altijd een belangrijke geweest, omdat ik hier alleen mijn pen voor nodig had en hoe de inhoud ook is, woorden zijn woorden. Een tekening kan bijvoorbeeld lelijk worden! Maar dat is het hele punt, dat zou niet moeten uitmaken! Waarom laat ik mezelf leiden door perfectie en waarom laat ik hierdoor mijn creativiteit voor wat het is?
Mijn inspiratie naar dagelijkse creativiteit
Het boek Groots en Meeslepend leven van Lou Niestad (een ode aan de dagelijkse sleur – I love it!) kwam op mijn netvlies door een andere blog. En de ondertitel “een ode aan de dagelijkse sleur” had direct mijn aandacht. Ik hou namelijk van avontuur, van reizen, van gekke dingen doen, van spontane dingen doen, nieuwe mensen ontmoeten, alleen ergens heen gaan, gewoon alles wat je doet ontsnappen aan de dagelijkse sleur. Ik kan mezelf daar gek mee maken, want aan de ene kant maakt dit mij gelukkig, aan de andere kant zorgt het ook voor een rusteloze drang. Anyway, dit is weer een ander onderwerp, maar de conclusie: de dagelijkse sleur is mijn grootste vijand. En dus trok dit boek direct mijn aandacht. Lou schrijft enorm verfrissend, handgeschreven én met tekeningen, hoe je avontuur, rust en geluk kunt vinden in de dagelijkse sleur. Zoals ik al zei: I love it! En zo schrijft ze dus ook dat perfectie de dooddoener is voor creativiteit en dus ook voor je eigen geluk. Want van creatief bezig zijn wordt je gelukkiger.
Notitieboeken
Lou maakt art journals. Schrijven en tekenen combineren. Dat lijkt mij ook wel wat. En ze heeft verschillende notitieboeken voor verschillende doeleinden: dagelijkse dingen, een familie- en vriendenboek, business…. Yes!!! Eindelijk iemand die dit begrijpt. Ik ben een tijdje geleden opgehouden met nieuwe notitieboeken kopen en moest van mezelf eerst de ene volschrijven voor ik een nieuwe mocht kopen. En ik moest netjes schrijven en geen fouten maken. Maar dat, zegt Lou, is onzin. Fouten horen erbij en geven juist karakter aan je schrijfavontuur. Dus ik ben direct naar verschillende winkels gerend om drie nieuwe notitieboeken te kopen (art journal dagelijks, business notities en een kleintje met plakpagina’s die ik overal kan opplakken voor gelukskusjes aan mijn vriend, voor succeswensen aan collega’s en voor een glimlach aan een onbekend iemand in de trein (#cinin). Deze laatste moet ik trouwens nog gaan uitvoeren, maar nu ik het opschrijf krijg ik hier direct energie van!
En dus ben ik begonnen met een art journal. Ik hoef niet iedere dag te schrijven of te tekenen, maar het mag wel. Het geeft mij ruimte om niet direct mijn telefoon te pakken als ik moet wachten tot het water kookt, maar om wat leuks te tekenen of te schrijven. Perfectie bestaat niet meer en de dag erna is alles sowieso mooier en leuker. Laatst liet ik de eerste paar pagina’s aan mijn vriend zien en hij was echt heel verrast. Wat mij ook weer verraste, wat dus 2x een hele leuke verrassing was!
Maar waarom had ik Lou hiervoor nodig?
Natekenen is geen tekenen.
Schrijven doe je alleen voor jezelf.
Kaartjes schrijven moet met mooie letters, op één rechte lijn, anders is het lelijk
Hoe ouder je wordt (ik word), des te meer waarde ik hecht (onbewust) aan hoe het hoort. Ik kan leuk natekenen, maar dat is geen echt tekenen toch? Dus waarom zou ik dit doen? Schrijven is geen uiting van creativiteit, dat doe ik altijd al. En kaartjes net zo leuk maken als je zelf wilt met kringeltjes en kleuren, dat is kinderachtig. Al deze dingen, die ik vroeger deed omdat ik ze deed, doe ik nu niet meer, omdat dat niet hoort. Wat een onzin. En Lou heeft me geholpen dit in te zien! Yes!
En het kwam echt precies op het juiste moment: ik had een klein boekje gekocht om wat tips op te schrijven voor Steffie, die alleen drie weken naar Bali is gegaan. En ik wilde dit gewoon netjes opschrijven. Tot ik Lou ontmoette en dacht: dit wordt mijn eerste artjournal. En een art journal is het geworden! Resultaat? “Hey lieve Cin! Je boekje is zo onwijs leuk en lief! Heb het helemaal doorgespit hier in Canggu! Thanks voor alle tips & tricks, mega handig!!” 🙂
Marloes
op 04 Apr 2016Cindy-Stechweij
op 13 Apr 2016