Dagelijkse rituelen: heb jij ze? En wat betekenen ze voor jou?

Dagelijkse rituelen. Een heel leuk en inspirerend boek wat ik momenteel aan het lezen ben, aangeraden door de Wereld Draait Door en geschreven door Mason Currey. Eva Hoeke heeft hier onze eigen Nederlandse kunstenaars aan toegevoegd. Want dat is waar het om gaat. Wat zijn de dagelijkse rituelen van deze grootheden van nu en vroeger? En dan bedoel ik met grootheden, ook echt grootheden. Van kunstenaars, tot filosofen tot de grondleggers van de huidige schrijverscultuur. Super interessant en niet alleen omdat het ons een kijkje geeft in de keuken van de beweegredenen en levensvragen van deze personen, maar ook omdat het zó ontzettend herkenbaar is.

De herkenning van rituelen

Iemand schrijft bijvoorbeeld in zijn dagboek hoe zijn vaste ritueel eruit ziet, tot in de detail. Elke dag hetzelfde qua eten, werken, studeren, communiceren en sociaal zijn. En dan sluit hij af met: kon ik dit maar altijd en elke dag waarmaken. Had ik maar elke dag zoveel motivatie en inspiratie om dit vol te houden. De harde werkelijkheid is echter dat dit ideale schema, welke mijn vermogen om te werken stimuleert, maar zeer zelden wordt uitgevoerd.

De herkenning

Voor mij is dit een volledige herkenning. Sinds ik voor en met mezelf werk, ben ik continu op zoek naar een vast ritueel die ervoor gaat zorgen dat ik daadwerkelijk dingen uit handen krijg. Schema’s, plannen, to do lijsten… alles is de revue gepasseerd om te ontdekken waar ik me fijn bij voelde én wat ik kon volhouden. Van 7.00 uur opstaan, eten, sporten, koffie drinken en werken, lunchen, werken en vervolgens sociaal doen, lezen of schrijven voor plezier of gewoon ontspannen, tot aan maandag blogdag, dinsdag commeriële dag, woensdag samenwerkingsdag etc…. niks werkt en niks is blijvend.

En gelukkig ben ik dus niet de enige

De meest succesvolle schrijvers, dichters, filosofen en kunstenaren kampen met dit ‘probleem’. Het willen hebben van structuur en ritme, omdat je weet (of denkt) dat het je gaat bijdragen aan meer werk, aan een sneller voldaan gevoel, aan meer inspiratie, meer creativiteit en hierop aansluitend ook meer succes. Mijn vriend zegt ook altijd tegen mij: Niet zoveel denken, gewoon doen! Als ik het er weer over heb dat ik geen ritme kan vinden.

Is deze ritme wel nodig?

Dat is de vraag die ik mezelf nu stel. Heb ik het nodig om elke dag of week vanuit dezelfde benadering te doen? Is het niet juist heel fijn dat ik nu kan sporten wanneer ik zin heb, kan schrijven wanneer ik inspiratie heb, kan lezen wanneer ik wil, kan studeren wanneer ik m’n hersenen extra wil belasten, wil koffie drinken als ik daar zin in heb, in de zon kan zitten wanneer die ook daadwerkelijk op mijn balkonnetje schijnt etc.

Geen idee! Ik ben er nog steeds niet achter. Soms werk ik het beste vanuit ritme, soms ik werk ik helemaal niet met ritme.

En dus een dagelijks ritueel?

Voor mij en volgens mij voor iedereen die zijn tijd flexibel kan indelen, is het fijn om je ergens aan vast te kunnen houden. En is het een uitdaging dat je jezelf ‘kort’ houdt, zodat je wel blijft werken, maar zal dit dagelijks ritueel met de dag verschillen.