Inspirerende interviews #3 met Mr. Aloha Mick Bröcker!

Inspirerend interview #3 met Mr. Aloha Mick Bröcker! Een bijzonder interview met de 21 jarige Mick Bröcker, die op moment van schrijven al 4 maanden op ‘het dak van de wereld’ zit. Ik heb het over Nepal, het land van het spirituele, de kloosters, de monniken, de Himalaya en de weeskinderen. Mick is één van de jongste spirituele personen die ik ken en die hier ook daadwerkelijk naar leeft. Lees hier wat hem drijft, waar hij het allemaal voor doet en wat zijn ultieme geluksmoment is. Lees, geniet en wordt geïnspireerd!

Mick, Nepal it is. Kun je ons vertellen waar je precies bent?

Op dit moment ben ik op Het Dak van de Wereld, Nepal. Doordeweeks verblijf ik deels in een Tibetaans klooster met ruim 700 monniken en deels bij een Nepalese familie. In de weekenden vind je mij vaak op een van de rooftop terraces van Boudhanath. Werkend aan mijn levensproject onder het genot van een goede latte macchiato en met uitzicht op de grootste stupa ter wereld.

Hoe beschrijf jij deze omgeving?

Het eten hier is smaakvoller dan waar ter wereld ook, de mensen begroeten je met onvoorwaardelijke liefde, het uitzicht over de Himalaya is schitterend en de energie is geweldig. Deze plek is MAGISCH!

En wat doe je ‘op het dak van de wereld’?

Vier maanden lang run ik een Nepalees weeshuis met 20+ kids. Ik zorg van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat voor deze kinderen en doe daarnaast een onderzoek naar hechtingsproblematiek. De kinderen zijn gek op me en ze hebben mijn hart gestolen! Ik heb als doel om ze te verrassen met een gloednieuw weeshuis in 2015.

Wat is het meest inspirerende moment hier geweest voor jou?

Het was de avond van Dashain, het belangrijkste festival van Nepal, en ik had met een Canadese vriend in het bruisende Thamel afgesproken. Thamel is het ‘backpackers walhallah’ van Kathmandu. Eerlijk gezegd had ik weinig zin om te gaan, maar het was zijn laatste avond, dus dat moest ‘gevierd’ worden. De avond begon rustig in de Buddha Bar met wat Mojito’s en al snel was het twaalf uur. Hier betekent dat voor de meeste mensen dat tijd is om naar huis te gaan. Wetende dat ik de volgende dag weer om 6 uur mijn bed uit moest, vond ik het ook wel mooi geweest. Maar iets in mij zei dat ik moest blijven.

Nog geen twee minuten later komt er een Nepalees jongetje, ik schat een jaar of 8, letterlijk tegen me aan staan en vraagt me om wat eten. We spraken wat in het Nepalees en ik vertelde hem dat het al 1 uur ‘s nachts was en dat alle winkels dicht waren, zeker op de avond van Dashian. Maar hij wist nog wel een plek waar je eten kon kopen. Ik liep met hem mee naar een soort van late night snackbar en onderweg vertelde hij me dat hij iedere avond rondzwerft door de vuile straten van Thamel, op zoek naar lege plastic flessen, die hij voor een paar centen kan verkopen. In de snackbar gaf ik hem de grootste bak fried rice met kip en spinazie die ze hadden en een fles water. Hij stond erop dat we er samen van zouden eten! Binnen drie minuten was de bak leeg, het water op, en stonden er drie van zijn vrienden naast me, bedelend om eten en drinken. Natuurlijk heb ik hen exact hetzelfde gegeven.

Wij leven in de Westerse supermarkt van verlangen en alles lijkt voor ons ‘gewoon’ en ‘normaal’. Maar werkelijk niets is vanzelfsprekend. We hebben nergens recht op, ook al denken we vaak van wel. We hebben alles gekregen. Mijn inzicht van deze avond: wees dankbaar voor wat je hebt, en geef weg wat je weg kunt geven.   

Hoe komt het dat jij spiritueel bent ingesteld?

Wij zijn geen mensen met een spirituele ervaring, maar spirituele wezens met een menselijke ervaring. Het lijkt alsof ik dit altijd heb geweten, maar hier niet altijd naar heb geleefd. Niet omdat het mij niet interesseerde, maar omdat we zo niet worden opgevoed. Spiritualiteit is geen vak op school en als je er ook maar over begint, dan ben je binnen de kortste keren volgeplakt met gele post-its met het etiket ‘zweverig’ erop.

De dood van mijn oma in 2010 veranderde echter alles. Zonder het op dat moment te weten begon ik aan de langste en zwaarste reis van het leven; de reis van je hoofd naar je hart. Het is een ontdekkingsreis waarin je ontdekt wie je werkelijk bent en wat je hier komt doen. Je leert luisteren naar het stemmetje van je hart in plaats van luisteren naar je ‘monkey mind’. Als je je eenmaal herinnert wie je werkelijk bent en je hebt de moed om in je eigen kracht te gaan staan, dan zul je ervaren wat voor een ongelooflijke kracht je bezit. Een kracht die sterker is dan wat dan ook. Je gaat eindelijk het leven van je diepste verlangen leven, in plaats van geleefd te worden. Maar het gaat niet vanzelf. Het vereist heel veel wilskracht om deze ‘shift’ te maken, maar het is het meer dan waard. Soms moet je heel diep gaan, om heel hoog te kunnen eindigen.

Wat voor een invloed heeft jouw spirituele ik invloed op je carrière en je dromen?

Dit is een heel mooie vraag. Ik ontmoet veel mensen die de ‘shift’ willen maken, die willen leven vanuit hun Ziel, Zelf, Spirituele ik, hoe je het ook wilt noemen. Wat weinig mensen weten is dat als je eenmaal de ‘shift’ hebt gemaakt, er geen weg terug meer is. Vanaf dat moment leef je het leven waarvoor jij op aarde bent gekomen. Leven vanuit jezelf bepaalt dus alles voor je carrière en dromen. En in mijn ogen is er niets mooiers dan te doen waarvoor je hier bent. Het is de enige manier waarop je blijvend een zinvol en gelukkig leven leeft.

Ik sta in mijn eigen kracht, eindelijk. Ik leef het leven van mijn dromen. Ik reis de wereld rond op zoek naar verdieping, verbinding en authentieke wijsheid, zodat ik deze kan delen met mijn vrienden van de Mr. Aloha Community.

Wat is jou ultieme geluksmomentje?

Mijn ultieme geluksmoment is als ik iemand anders kan helpen, vooral kinderen. Kinderen hebben nog toegang tot het levenselixir. Zij zijn de verbinding met hun zelf nog niet verloren. Het liefst ben ik in Tibet of Nepal en help ik zoveel mogelijk straat- en weeskinderen. De een vraagt om een grote bak rijst en een fles water, een ander wil niets liever dan een knuffel of het uiten van haar gedachten en gevoelens. Vier jaar geleden ben ik gestopt met het leven mijn wil op te leggen. In plaats van te denken wat het voordeel zou zijn voor Mick Bröcker, en hoeveel ik eruit kon halen, vraag ik mezelf nu iedere ochtend af: Hoe kan ik anderen helpen? Dit is voor mij het ultieme geluksmoment.

Waar en hoe zie jij jezelf over twee jaar?

Over twee jaar heb ik mijn opleiding Psychologie afgerond en draait Mr. Aloha als een geoliede machine. Mr. Aloha geeft mij de fysieke en financiële vrijheid om te gaan en staan waar ik wil. Dankzij Mr. Aloha ben ik binnen nu en twee jaar in staat om de wereld rond te reizen op zoek naar verdieping, verbinding en authentieke wijsheid, zodat ik deze kan delen met de Mr. Aloha community. Ook heb ik dan mijn eigen Foundation opgericht en een weeshuis in Nepal gebouwd.

 Welke herinnering zorgt altijd voor een lach op je gezicht?

Een paar keer per jaar nodigen mijn opa en oma de hele familie uit om visjes te komen eten. We eten wel vaker bij ze, maar deze avonden zijn altijd heel speciaal. Mijn opa maakt namelijk de lekkerste visjes die ik ooit heb gegeten, serieus! Ik ben een echt familiemens en vind het heerlijk als we met z’n allen bij elkaar zijn. Het is zo’n avond waar ik weken van te voren naar uitkijk. Aan tafel voel je de liefdevolle energie, alsof ze samensmelten tot onvoorwaardelijke liefde. Een magisch gevoel. Het is het gevoel wanneer je voor een moment je bestek neerlegt, stopt met eten en alleen luistert.

Wat is de meest waardevolle tip die je ooit hebt gekregen?

De meest waardevolle tip kreeg ik van mijn favoriete leermeester Dr. Wayne Dyer, precies vier jaar geleden. Wayne zei tegen mij: Ga niet dood met je muziek nog in je. Ik geloof dat iedereen diep in zichzelf een soort muziek heeft spelen en dat iedereen een levensmissie heeft. Er zijn geen fouten in dit universum, we zijn hier allemaal met een doel. Het is aan jou om je dat doel te herinneren. Helaas zijn te veel van ons bang om naar hun eigen muziek te luisteren. Wayne vertelde mij het verhaal van een man die op zijn sterfbed lag en zijn laatste woorden waren: “Wat als mijn hele leven verkeerd is geweest?”

Ja, wat als mijn hele leven verkeerd is geweest? Ieder van ons voelt iets bij deze angstaanjagende vraag. Wayne zei tegen mij: Mick, zorg ervoor dat als jij op jouw sterfbed ligt, en dat moment komt sneller dan je denkt, dat je jezelf deze vraag niet hoeft te stellen. Geloof me, dat wil je niet.

Dit is voor mij één van de sleutels tot het ontdekken wie je werkelijk bent en wat je hier komt doen. Deze boodschap is het ultieme levenselixir voor een zinvol en gelukkig leven.

Wow! Een diepgaand, krachtig en zeker inspirerend interview!

Mick, super bedankt voor jouw spirituele inzichten en het delen van je dromen en je ambities. Blijf leven vanuit je innerlijke krachten en blijf ontdekken. Dat gaan wij ook doen! We houden van reacties, dus wil je iets acherlaten voor Mick: gewoon doen! Via www.mraloha.nl kun je ook meer lezen over Mick en zijn levensplannen.